ENDÜSTRİYEL NESNELER, YANİ MAKİNELER, KÜRESEL ÇAPTA KENDİ ARALARINDA NASIL İLETİŞİM SAĞLAYACAK? BİLGİ AKIŞI NASIL GÜVENLİ BİR ŞEKİLDE TEMİN EDİLECEK? MAKİNELERİN KÜRESEL ÇAPTA GEÇERLİ BAZI STANDART VE NORMLARA GÖRE ÜRETİLDİĞİ BİR GERÇEK. MAKİNELERİN ÜRETİMİNDE GEÇERLİ OLAN BU STANDART VE NORMLAR, ÇAĞIMIZIN İLETİŞİM PLATFORMLARINDA MAKİNELER ARASINDA GÜVENLİ, STANDARTLAŞMIŞ VERİ VE BİLGİ AKIŞININ SAĞLANMASINI DA BİR ZORUNLULUK HALİNE GETİRİYOR.

Endüstri 4.0 döneminin veya daha genelde söylemek gerekirse dijital çağın önemli özelliği olarak her bir şeyin birbiriyle bağlantılı olduğu bir sistem karakteri belirtilir. Bu durum tabii ki genelde endüstri ve bunun itici gücü olarak makine sektörü için de geçerlidir. Endüstri 4.0 düşüncesinin teorik ve pratik zeminde ilk karşılaştığı sorun, bilgi akışının nasıl sağlanacağı üzerinedir. Nesnelerin İnterneti (IoT) konusunda oluşmuş platform ve aplikasyonlar mevcuttur ama benzer platformlar Endüstriyel Nesnelerin İnterneti (IIoT) konusunda henüz mevcut değildir. Özellikle Almanya ve ABD arasında (daha sonraları Çin de eklendi) bu alana yönelik platform ve aplikasyonların oluşturulma konusunda, kıyasıya bir mücadele ve egemenlik kurma uğraşılarına tanık olduk ve olmaya da devam ediyoruz. Endüstriyel nesneler, yani makineler, küresel çapta kendi aralarında nasıl iletişim sağlayacak? Bilgi akışı nasıl güvenli bir şekilde temin edilecek? Makinelerin küresel çapta geçerli bazı standart ve normlara göre üretildiği bir gerçek. Makinelerin üretiminde geçerli olan bu standart ve normlar, çağımızın iletişim platformlarında makineler arasında güvenli, standartlaşmış bilgi akışının sağlanmasını da bir zorunluluk haline getiriyor. Yaklaşık üç yıldır, Alman Makine Sanayicileri Federasyonu (VDMA) üyesi firmalardan oluşturduğu çalışma gruplarıyla bu konuda faaliyet gösteriyor. Bu çalışmalar, bugün gelinen noktada hem alt sektörlerde hem de Almanya dışındaki işletmelerin katılımıyla devam ediyor. Makineler arasında iletişim sağlamak için, iletişim için zorunlu olan bir lisanın/dilin oluşturulması gerekiyor. Bu dilin de bir gramer yapısı, yani dil bilgisi olmalı. Böylece küresel olarak makineler birbiriyle “konuşabilir”, iletişime geçebilir. Dil bilgisi oluşturma konusunda çalışmalar devam ediyor olsa da aslında bu konuda oluşmuş bir standart mevcut ve bu standart, IEC 62541 OPC UA (Open Platform Communications Unified Architecture) ismini taşıyor. Adından da anlaşılacağı üzere “açık bir platform” olup dijital üretim için bağlantı standardını içeren bu standart, makine ve sistem üreticilerinin kullandığı kendilerine ait değişik sistemlerden bağımsız olarak kurgulandı ve işlevlendirildi. Örneğin bu standardı 10 dakika içinde, isterseniz SAP MES veya Microsoft’un Azure sistemiyle bağlantılı hale getirebilirsiniz. Değişik ülkelere makine, servis ihracatı yapan işletmelerimizin bu konuyla ilgilendiğini bilmekle birlikte, VDMA’nın değişik ülkelerden katılımcılarla zenginleştirmeye ve geliştirmeye çalıştığı oluşumların içinde yer almanın olmak çok önemli olduğuna inanıyorum. Konuyla ilgilenenlere bir kaynak ve rehber belirtmem gerekirse, https://bit.ly/2pPCkVP adresinden ulaşılacak belgenin, OPC UA standardı hakkında daha fazla bilgiye ulaşım konusunda rehber olacağını söyleyebilirim.